Bir kızılderili öğretisi...

Bir gun new yorkta bir grup is arkadasi yemek molasinda disariya cikarlar, Gruptan biri kizilderilidir yolda yururken insan kalabaligi siren sesleri yolda calisma yapan iscilerin araclarinin cikardigi gurultu araclarin korna sesleri arasinda ilerlerken kizilderili kulagina cir cir bocegi sesinin geldigini soyler ve aranmaya baslar arkadaslari bu gurultunun arasinda bu sesi duyamayacagini kendisinin oyle zannettigini soyleyip yollarina devam ederler.
Aralarindan bir tanesi inanmasa da onunla birlikte aramaya devam eder.
Kizilderili caddenin karsisina dogru yurur arkadasi da arkasindan takip eder ve o binalarin arasinda bir kac tutam yesilligin arasinda gercekten bir cir cir bocegi bulurlar.
Arkadasi kizildereliye senin insanustu guclerin var bu sesi nasil duydun diye sorar, kizilderili ise bu sesi duymak icin insanustu guclere sahip olmaya gerek olmadigini soyleyerek arkadasina kendisini izlemesini soyler.
Kaldirima gecerler ve kizilderili cebinden cikardigi bozuk parayi kaldirimda yuvarlayarak atar, bir cok insan bozuk para sesinin ceplerinden dusen bir parami diye sesin geldigi yone dogru bakar.
Kizilderili arkadasina donerek, "Gordunmu onemli olan nelere deger verdigin ve neleri onemsedigine baglidir.

Herseyi ona gore duyar, gorur ve hissedersin" der.